Kloczkowski Jan (1812–1884), autor utworów historycznych i religijnych, ksiądz. Ur. 16 VI w Piastowie koło Radomia, syn miejscowego ogrodnika dworskiego Macieja i Gertrudy z Rajkowskich. Dzięki pomocy dziedzica Piastowa Franciszka Szembeka, którego dzieciom udzielał korepetycji, K. uczęszczał do szkoły średniej do dominikanów w Warszawie (1825–6), a następnie do pijarów w Radomiu, gdzie ukończył V klasę. W czasie powstania listopadowego zaciągnął się do 12 p. piechoty województwa sandomierskiego. W r. 1832 dostał się za protekcją F. Szembeka do diecezjalnego seminarium duchownego w Sandomierzu. Dn. 19 XII 1835 r. został w Lublinie wyświęcony na księdza i powrócił w Radomskie. W l. 1836–7 był wikarym u ks. Tadeusza Gackiego w Jedlni, potem spełniał tę samą funkcję w Radomiu, a 10 VIII 1839 r., znów za poparciem Szembeka, został proboszczem w Jedlińsku, gdzie przebywał już do końca życia. W r. 1847 został tamtejszym dziekanem (zrzekł się tej godności w r. 1853), w r. 1848 kanonikiem kaliskim, a w r. 1859 sandomierskim. K. uchodził za wzorowego kapłana i dobrego kaznodzieję, zachowywał dobre stosunki z mieszkańcami Jedlińska (także Żydami); rozwijał działalność charytatywną i antyalkoholową. Cieszył się też względami biskupa sandomierskiego (1859–80) Józefa Juszyńskiego, któremu nawet układał listy pasterskie. Znany ze swego patriotyzmu, został w r. 1861 wybrany do Rady Powiatu Radomskiego.
K. dbał stale o szkolnictwo, był miłośnikiem książek i sam wiele wydawał, zwłaszcza w latach siedemdziesiątych. Utwory swe drukował w Warszawie oddzielnie (często w kilku wydaniach) oraz w czasopismach („Czytelnia Niedzielna”, „Zorza”) i kalendarzach. Pracował nad historią i etnografią okolic Jedlińska, niewiele jednak z tego zakresu wydrukował (Wiadomość historyczna o kościele parafialnym w mieście Jedlińsku, „Pamiętnik Religijno-Moralny” 1842, i kilkakrotnie wydany opis zabawy ludowej Ścięcie śmierci w Jedlińsku…), choć jego prace spotkały się z niezłą oceną fachowców. Na probostwie miejscowym przechowywane są Dzieje miasta Jedlińska i Księga kościelna parafii jedlińskiej pióra K-ego. Zasadniczą dziedziną jego pisarstwa była jednak literatura religijna i dewocyjna, w zakresie której zdobył sporą popularność utrzymującą się aż do XX w. Drukował pieśni religijne, książki do nabożeństwa, kazania i utwory moralistyczne. Z jego bardziej popularnych lub większych książek warto wymienić: Nowy miesiąc Maryi (wiele wydań w 1861–1916), Pielgrzymka do Ziemi św. odbyta w roku 1867 przez Franciszka Frączkiewicza obywatela miasta Jedlińska, a z jego notatek opisana (1869) i Nauki religijno-moralne, t. 1–3 (1874–5).
Zmarł K. 11 IV 1884 r. i pochowany został na cmentarzu w Jedlińsku. Na probostwie pozostawił dużą bibliotekę, a jako kontynuatora wielu prac swojego siostrzeńca i dawnego wikarego ks. Pawła Pawłowskiego.
Estreicher; Słow. Geogr., III 547; Wiśniewski J., Katalog prałatów i kanoników sandomierskich od 1186–1926 r., Radom 1928 s. 67, 144–6, 214 (fot.); – tenże, Dekanat radomski, Radom 1911 s. 78, 85–94, 98, 115–27, 130, 400; – „Czytelnia Niedzielna” 1859 s. 105–8 (anonimowa autobiografia); „Kur. Warsz.” 1884 nr 176b s. 3; „Wisła” V 218; – Zbiory parafialne w Jedlińsku (zwłaszcza Pamiętniki księdza J. K-ego, proboszcza jedlińskiego…) od r. 1865.
Wacław Urban